Recenzja: Alan Wake Remastered – Starzejący się jak dobre wino

Alan Wake Remaster to godna aktualizacja docenionego przez krytyków thrillera-horroru firmy Remedy Entertainment z 2010 roku. Nieco ponad dziesięć lat po premierze na Xbox, Alan Wake wciąż czuje się świeżo dzięki wciągającej walce, zakręconej i intrygującej historii oraz dobrze napisanym postaciom. Dodaj do tego trochę nowych, fantazyjnych efektów wizualnych, a otrzymasz horror, który zdecydowanie jest wart twojego czasu.

Nie znajdziesz wielu lepszych historii niż Alan Wake. Gra rozpoczyna się, gdy Ty, autor bestsellerowych thrillerów Alan Wake oraz miłość swojego życia i znakomita fotografka Alice, przybywacie do małego fikcyjnego miasteczka Bright Falls, którego akcja rozgrywa się gdzieś w Waszyngtonie.

Gdy tylko dotrzesz na miejsce, zauważysz, że zaczynają się dziać dziwne rzeczy, a Twoja żona w tajemniczy sposób znika w pobliskim jeziorze. Następnie Alan zaczyna doświadczać nadprzyrodzonych spotkań, a jedna z jego książek, nad którą nawet nie pamięta, nad którą kiedykolwiek pracował, ożywa strona po stronie.

Ciemna obecność zaczyna rozprzestrzeniać się po Bright Falls, opętawszy mieszkańców miasta i bawiąc się umysłem Wake'a, który musi walczyć z ciemnością, kwestionując jednocześnie własne zdrowie psychiczne i próbując ocalić żonę.

Historia Alana Wake'a przypomina tę, którą zwykle czyta się w powieściach Stephena Kinga - jest pełna koszmarów, strachu, ale jednocześnie determinacji i odwagi, gdy Wake kontynuuje poszukiwania swojej ukochanej Alicji.

Podczas tej podróży możesz spodziewać się wielu zwrotów akcji, niepowodzeń i niezapomnianych postaci.

Struktura Alana Wake'a jest bardzo podobna, niemal identyczna jak serial telewizyjny z gatunku thrillera, którego odcinki zwykle kończą się dużymi klifami. Była to wyjątkowa funkcja ponad dziesięć lat temu, kiedy wypuszczono oryginał, i nadal sprawia wrażenie bardzo świeżej i innej. Gdybyśmy tylko mieli więcej horrorów wykorzystujących takie tempo.

A skoro mowa o tempie rozgrywki, historia Alana Wake’a nigdy nie będzie wydawać się nudna ani niepotrzebnie długa, nawet jeśli pewne elementy rozgrywki nie sprzyjają jej rozgrywce. Zawsze będziesz chciał więcej i zawsze z niecierpliwością będziesz próbował dotrzeć do kolejnego przerywnika filmowego, aby zobaczyć, dokąd zabierze Cię ten mroczny thriller.

Pętle rozgrywki Alana Wake'a składają się z dużej ilości strzelania i chodzenia, a także okazjonalnego i bardzo prostego rozwiązywania zagadek.

Z pewnością nie jest to najmocniejsza strona tej gry, z wyjątkiem walki, która do dziś jest świetna. Walcząc z mroczną obecnością, Wake używa kombinacji światła i różnych broni.

Najpierw musisz oczyścić opętanych mieszkańców z mrocznej obecności za pomocą latarki lub innego źródła światła, aby uczynić ich podatnymi na strzały, a następnie strzelić do nich kilka razy, aby całkowicie wyeliminować zagrożenie.

W grze dostępnych jest kilka rodzajów latarek, które będą Twoim najlepszym przyjacielem od początku do końca. Niektóre są słabsze, ale trwalsze, inne są znacznie mocniejsze, ale dość szybko wyczerpują się baterie.

Oprócz latarek masz do dyspozycji flary, huki błyskowe, pistolety na flary i latarnie uliczne, aby walczyć z tymi nadprzyrodzonymi żywiołami.

Jeśli chodzi o broń, mamy stary, dobry, niezawodny rewolwer, dwa rodzaje strzelb i karabin myśliwski. Pistolet sygnałowy można także wykorzystać do szybkiego wyeliminowania dużej grupy wrogów niczym huk błyskowy. Te dwie bronie są najpotężniejszą bronią w grze, ale nie spodziewaj się, że będziesz mieć je przy sobie przez cały czas, ponieważ gra zabiera ci broń po każdym odcinku.

Wszystkie bronie są dobre i mocne, a w połączeniu z latarkami sprawiają, że walka Alana Wake'a jest całkiem przyjemna, szczególnie gdy walczysz z dużymi grupami wrogów, gdzie możesz mądrze używać flar do kontroli tłumu.

Znajdziesz baterie do latarek, amunicję i broń rozsiane po całym świecie. W niektórych przypadkach prawdopodobnie będzie ich trochę za dużo, przynajmniej na średnim poziomie trudności, więc nigdy nie poczujesz potrzeby oszczędzania amunicji. Nie próbowałem poziomu trudności „Koszmar”, więc nie mogę się wypowiedzieć na temat niedoboru amunicji i baterii na tym konkretnym poziomie trudności.

Jedną z rzeczy, która często mnie denerwowała podczas mojej 10-godzinnej rozgrywki, jest to, jak nudny staje się projekt poziomów, gdy kroczysz przez ten sam las po raz piąty lub szósty.

Odległość między celami może być niepotrzebnie duża przez większość czasu, a ścieżki te są zwykle wypełnione sekwencjami akcji, które nie oferują niczego znaczącego poza byciem kolejną sekwencją akcji dla samych sekwencji akcji.

Jest to jeden z powodów, dla których nie mogłem się zmusić do dokończenia Alana Wake'a w 2010 roku, a moja druga próba kilka lat później również była pełna frustracji z dokładnie tego samego powodu.

Nie zrozumcie mnie źle, gdyby Alan Wake rzeczywiście musiał wnosić do historii coś świeżego i znaczącego za każdym razem, gdy prosiła mnie o przejście przez inny las, nie przeszkadzałoby mi to. Jednak skądinąd świetna walka szybko staje się powtarzalna, Alan Wake stara się, aby była wciągająca do samego końca, dodając później specjalne typy wrogów.

Oryginalny Alan Wake do dziś jest wspaniałą grą dzięki swojemu stylowi graficznemu, który podnosi ogólną atmosferę gry. Teraz, po kilku zauważalnych i innych bardziej znaczących ulepszeniach wizualnych, Alan Wake wygląda i gra lepiej niż kiedykolwiek.

Ulepszone błyskawice odgrywają kluczową rolę w grze Alana Wake’a, tworząc niesamowitą atmosferę, gdy przemierzasz pokryte mgłą góry, lasy, farmy i ulice Bright Falls.

W grze, w której światło jest tak ważne i w której przez 99% czasu masz włączoną latarkę, niezwykle ważne jest, aby wizualna strona gry uzupełniała mechanikę rozgrywki, zapewniając wciągające i klimatyczne doświadczenie w stylu thriller-horror, i jestem Z radością mogę powiedzieć, że Remedy tutaj nie zawiodło.

Chociaż naprawdę muszę wspomnieć, że brak ray tracingu i HDR wydaje się straconą szansą, ponieważ uważam, że taka technologia wyniosłaby atmosferę gry na wyższy poziom.

Ale ani przez chwilę nie pomyślałem, że oprawa wizualna Alana Wake’a wydaje się przestarzała lub wygląda źle. To wspaniała gra, której styl graficzny idealnie pasuje do tego, co przelali na papier autorzy historii Alana Wake’a.

Jeśli chodzi o dźwięk, remaster zawiera zupełnie nową ścieżkę z komentarzem dźwiękowym, w której występuje sam Lake, główny scenarzysta gry i dyrektor kreatywny w firmie Remedy. Chociaż nowy komentarz nie jest jakimś wielkim nowym dodatkiem, jest bardzo mile widziany, ponieważ pozwala głębiej zagłębić się w narrację dotyczącą procesu pisania Alana Wake'a i Lake'a.

Podobnie jak grafika, efekty dźwiękowe podczas rozgrywki świetnie sprawdzają się, dodając kolejną warstwę napięcia do i tak już przerażającej atmosfery. Gra nieustannie odtwarza w tle głębokie i nastrojowe utwory, przypominając ci w kółko, że jesteś uwięziony w tym koszmarnym otoczeniu, w tych ciemnych lasach, w których zawsze czają się nadprzyrodzone istoty, czekające, by cię pochłonąć.

I oczywiście powraca piękna ścieżka dźwiękowa z takimi hitami jak The Poeta And The Muse of Old Gods of Asgard, heavy metalowy zespół, który pojawia się w grze. Możesz także dać czadu na ich scenie, ale z nieco innym zestawem narzędzi.

Ponad dziesięć lat od premiery oryginału na konsolę Xbox 360, Alan Wake, thriller-horror wyprodukowany przez Remedy Entertainment, wciąż ma potencjał, aby przyćmić współczesne horrory, które opierają się na tanich horrorach typu jump-scare, pomijając najważniejszy aspekt prawdziwej historii horroru – tworzenie niesamowitej atmosfery ze świetnym scenariuszem, fabułą i postaciami.

Chociaż niektóre stare problemy są nadal obecne, co jest zrozumiałe – w końcu to remaster – Alan Wake Remastered ma wiele do zaoferowania, szczególnie jeśli lubisz horrory w stylu Stephena Kinga.

Remedy, jesteśmy gotowi na kontynuację.

Ogromne podziękowania dla firmy Remedy Entertainment za udostępnienie nam egzemplarza recenzyjnego tej gry.