Recenzja Marvel's Midnight Suns: Świetna gra, okropne wykonanie

Firaxis Games zapuściło się na częściowo nieznane terytorium, aby stworzyć turową grę RPG o superbohaterach i dopracowało prawie każdy aspekt, przy czym główne wady dotyczyły wydajności i jedynie sporadycznie powodowały irytację w rzeczywistym projekcie gry.

Zamiast taktyki turowej, do której przyzwyczailiśmy się w XCOM, Firaxis dostarczyło fantastyczną turową grę RPG, która wykorzystuje system kart, aby lepiej zilustrować charakter superbohatera.

Historia

W XCOM: Enemy Unknown i XCOM 2 historie dobrze się sprawdziły, ale nie zapewniły ich grom czołówki rankingów narracyjnych w branży gier wideo. Wszyscy członkowie naszego oddziału byli anonimowi, a nie postacie utworzone gdzie indziej, a misje, których się podjęli, posłużyły za tło, które skłoniło nas do zainwestowania w nich, pozostawiając po nas emocjonalne blizny, gdy nie trafią w 95% strzału, tylko po to, by zostać trafionym przez Sectoida z drugiej strony mapy.

W Marvel's Midnight Suns Firaxis stanęło przed wyzwaniem zrobienia czegoś zupełnie odwrotnego – jedyną postacią, która jest czystą kartą, jest nasz bohater, Łowca, podczas gdy reszta z nich to uznani bohaterowie i złoczyńcy z mediów Marvela. Dokonanie takiej zmiany w opowiadaniu historii postaci to dość poważna sprawa, zwłaszcza gdy zespół narracyjny musiał zagłębić się w szczegóły i nauczyć się najlepszego sposobu na przedstawienie dziesiątek tych osobowości i sprawienie, aby obie były atrakcyjne dla nowicjuszy, bez zniechęcania długoletnich fanów.

Z przyjemnością mogę powiedzieć, że Firaxis wykonało pod tym względem świetną robotę, a każda postać pozostała wierna cechom, które czyniły ją kochaną lub nienawidzoną, w zależności od tego, z kim wchodzisz w interakcję.

Tony Stark nadal jest genialnym miliarderem, który ma dobre intencje, ale jego próżność może przeszkodzić mu w podejmowaniu decyzji szkodliwych dla wysiłków zespołu w klasycznym momencie „droga do piekła wybrukowana dobrymi intencjami”.

Tymczasem Sabretooth jest sadystyczną istotą, którą wszyscy znamy i którą kochamy nienawidzić, ponieważ jego agresywne skłonności często sprawiają, że trudno jest odróżnić ludzką stronę od krwiożerczych zwierząt. Czasami trudno dociec, czy zostało w nim choć trochę człowieczeństwa.

Wszystko to jest bardzo dobrze pokazane w licznych filmach w grze, a także w ich interakcjach, bezpośrednich lub pośrednich, z innymi postaciami, z którymi rozmawiasz na co dzień. To samo dotyczy całej galerii bohaterów i łotrzyków, która obejmuje dwie drużyny superbohaterów pod jednym dachem, grupę złoczyńców, którzy utworzyli nieprawdopodobną drużynę, a nawet pewne wpływy zewnętrzne, o których nie mogę mówić, nie psując gry.

Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie postacie są dopracowane, w tym Łowca, co jest raczej miłą niespodzianką, ponieważ jest to bohater stworzony od podstaw specjalnie na potrzeby tej gry. Możesz stworzyć tę postać, która zaczyna jako czysta karta, a następnie płynnie integruje się z innymi superbohaterami, dając poczucie, że Hunter zawsze miał miejsce wśród tych legendarnych postaci.

Kilka drobiazgów może pojawić się w myślach gracza, jeśli chodzi o opowiadanie historii, ponieważ nie ma opcji romansu i pomimo tego, że jest to gra RPG, system dialogów nie oferuje prawdziwych wyborów poza zwiększaniem lub zmniejszaniem punktów przyjaźni. Nawet bez rozgałęzionej fabuły gra oferuje całkiem niezły współczynnik immersji, więc brak pewnych opcji dialogowych nie jest tak straszny, jak mogłoby się wydawać na papierze.

Ponadto aktorstwo głosowe jest ogólnie dobre, a jakość przekazu spada rzadko. Dobre fragmenty stanowią przeważającą większość dialogów, więc nawet jeśli zauważysz fragmenty o niższej jakości, łatwo je zignorować.

Rozgrywka

Choć fabuła jest solidna, nie jest to główna atrakcja Marvel’s Midnight Suns – jest nią rozgrywka. Wielu fanów XCOM, łącznie ze mną, podeszło do gry sceptycznie, gdy Firaxis ujawniło system kart, który będzie dyktował sposób podejścia do walki.

Ponieważ jakość kart jest dyktowana przez RNG, wielu podejrzewa, że ​​monetyzacja przedostanie się do podstawowego systemu rozgrywki, rujnując przy tym grę. Na szczęście tak się nie stało, a pętla rozgrywki polegająca na dobieraniu kart w każdej turze jest naprawdę dobra.

Firaxis w związku z decyzją o zastosowaniu kart stwierdził, że superbohaterowie tak naprawdę nie pudłują, więc posiadanie podobnego systemu szansy trafienia jak w XCOM nie miałoby sensu. Dlatego element RNG walki turowej musiał zostać przeniesiony gdzie indziej, stąd ograniczony rozmiar ręki, która w każdej turze zapewniała losowe karty.

To nie było kłamstwo i twórcy spełnili dokładnie to, co obiecali – superbohaterowie rzeczywiście czują się jak superbohaterowie dysponujący potężnymi ruchami i umiejętnościami, a nie jak szturmowcy, którzy trafili do niewłaściwego uniwersum.

Każda postać ma ściśle określony styl rozgrywki, dlatego twórcy wykorzystali okazję do upieczenia rozgrywki. Iron Man może dostosowywać swoje karty w ferworze chwili, czyniąc je potężniejszymi, jeśli sytuacja tego wymaga, Blade będzie specjalizować się w powodowaniu krwawienia wrogów, wykorzystując kradzież życia dla własnych korzyści, a Spider-Man będzie śmigać po polu bitwy, wykorzystując otoczenie sobie zdobyć przewagę.

Nie było to łatwe zadanie, szczególnie biorąc pod uwagę, że podczas przygód możesz zabrać ze sobą 13 grywalnych bohaterów. Hunter, jeden z 13, może nawet specjalizować się w różnych stylach gry, co oznaczało jeszcze więcej zmiennych dla twórców, którzy dołożyli wszelkich starań, aby wszystko było wciągające. Pomimo przytłaczających szans dokonali herkulesowego wyczynu, który jest jedną z najlepszych części i tak już wspaniałej gry.

Gracze, którzy lubią eksperymentować z różnymi umiejętnościami i konfiguracjami, również będą się świetnie bawić, ponieważ w każdej misji możesz połączyć trzech bohaterów, a gra nie trzyma Cię za rękę, wyjaśniając każdy najdrobniejszy szczegół na temat synergii bohaterów i tego, kto z kim dobrze się łączy. Uczenie się sprawia radość i Firaxis to zauważył, ponieważ w zasadzie wszystkie kombinacje bohaterów mogą spełnić swoje zadanie, jeśli rozegrasz je wystarczająco dobrze, ale członkowie zespołu, którzy dobrze się uzupełniają, są nieocenieni.

Jeśli masz kogoś, kto może zadać ogromne obrażenia kartami Heroicznymi, logika podpowiada, że ​​ktoś, kto potrafi je ulepszyć, będzie dobrze pasować. Bohater, który może łączyć ataki, korzysta z kogoś, kto wzmocni każde trafienie i tak dalej. Znalezienie tych synergii w trakcie gry jest jednym z najważniejszych punktów tej podróży.

Kiedy znajdujesz się na polu bitwy z wybraną drużyną, sytuacja może regularnie ulegać zmianie ze względu na rozmieszczenie otoczenia, w którym można uzbroić się, pozycje wrogów i twoich własnych bohaterów. W związku z tym element losowy jest dobrze wykonany, co pozwala na dużą powtarzalność rozgrywki i gwarantuje, że nie będziesz się nudzić po dużej liczbie misji.

Druga połowa rozgrywki toczy się w Opactwie, gdzie Hunter może spotykać się z innymi bohaterami, postaciami drugoplanowymi i dwoma zwierzętami – twoim wiernym psem Charliem i podstępnym kotem Ebony. Jedną z rzeczy, o których marzyli gracze w niezliczonych grach RPG, jest głaskanie i interakcja ze zwierzętami, a Firaxis dostarcza to w sposób spektakularny.

Nie tylko możesz regularnie głaskać i komplementować zwierzęta, ale gra również Cię do tego zachęca. Im więcej więzi łączy Cię z Charliem, tym lepiej będzie sobie radzić, gdy będziesz jej najbardziej potrzebować. Co więcej, każdego dnia, gdy pogłaskasz Charliego lub Ebony'ego, zyskasz bonusy istotne dla twojej personalizacji, a nawet eksploracji Opactwa.

Spotkania towarzyskie z członkami drużyny są w większości przyjemnym doświadczeniem, ponieważ możesz dowiedzieć się więcej o każdej postaci, przy czym niektóre z nich wykazują duży rozwój w całej fabule, podczas gdy inne mogą być zbyt uparte, aby je zmienić. Dwie drużyny pod jednym dachem, Midnight Suns i Avengers, mają swoje spory, ale poszczególne osoby często znajdują wspólną płaszczyznę i spędzają ze sobą czas, niezależnie od przynależności do drużyny.

Hunter, będący centralną postacią fabuły, może doświadczyć wszystkich tych intymnych chwil i konfliktów na własnej skórze, co nadaje grze kinowe wrażenia, którymi ostatecznie jest gra.

A skoro mowa o doświadczeniach kinowych, niektóre postacie były z łatwością bardziej wciągające niż ich odpowiedniki z MCU, co wcale nie było łatwym zadaniem. Jest jednak trochę gafy z niektórymi tekstami w połączeniu z materiałami marketingowymi dotyczącymi gry, ponieważ Nico jest opisywana jako spoiwo zespołu, ale często podważa innych i zamiast tego wbija klin między dwie grupy.

Abbey Grounds oferuje również dość interesującą eksplorację i łamigłówki, których zwieńczeniem jest fragment historii, który rzuca nowe światło na wydarzenia poprzedzające początek Midnight Suns, z zwrotami akcji, które naprawdę mogą zapewnić nowe spojrzenie na całą fabułę. Ze względu na gęstość znaczników na mapie można łatwo pomylić eksplorację Abbey Grounds z nudną formułą Ubisoftu, ale gra nigdy nie wymusza tego na graczu i nigdy nie czułem się znudzony podczas eksploracji, ponieważ zadania nie są tak podrzędne, powtarzalne i przeciągane na zewnątrz.

Monetyzacja

Fabuła i rozgrywka to jedne z najmocniejszych stron Marvel's Midnight Suns, ale gra ma też rażące problemy. Przede wszystkim jest topojedynczy gracztytuł, który kosztuje pełną cenę AAA wynoszącą 60 USD / 60 EUR, ale nie zapobiegło to dodatkowym programom monetyzacji, które pozostawią kwaśny posmak w ustach gracza.

Niektóre elementy kosmetyczne w grze są zablokowane w walucie premium, więc jeśli dana skórka, którą lubisz, jest dostępna tylko za Kredyty Eclipse i nie można jej kupić za Połysk, będziesz musiał dodatkowo zapłacić. Jeśli myślisz „ale to tylko kosmetyka”, wymówka naprawdę nie jest na miejscu, ponieważ gracze już to zrobilizapłacił wyższą cenę za grę wideo, która nie jest usługą świadczoną na żywo. Poza naprawą tego, co nie powinno było zostać zepsute w momencie premiery, nie ma żadnych bieżących kosztów utrzymania gry, a każda nowa zawartość, która pojawi się w przyszłości, będzie opłacana osobno.

Część tych płatnych kosmetyków znajduje się również w przepustce sezonowej, która kosztuje 50 dolarów / 50 euro, co stanowi 83 procent rzeczywistej ceny gry i zawiera kostiumy z czterema grywalnymi postaciami – Deadpoolem, Morbiusem, Stormem i Venomem. Venom nie jest nawet nową postacią w grze, ponieważ jest obecny jako wróg, ale został wycięty z gry podstawowej i umieszczony w przepustce sezonowej, podobnie jak wspomniane wcześniej kostiumy.

Grafika i wydajność

Kolejnym słabym punktem Marvel’s Midnight Suns jest absolutnie koszmarna wydajność.

Specyfikacje komputera, na którym grałem, nieznacznie przekraczają zalecane przez Firaxis i 2K, ale po prostu nie mogę nie docenić tego, jak zła była wydajność przez cały czas mojej gry.

Początkowo zacięcia, FPS nadające się do pokazu slajdów i awarie były tak nie do zniesienia, że ​​zacząłem się zastanawiać, czy nie zostawić recenzji na później, kiedy gra zostanie zoptymalizowana do stanu umożliwiającego grywalność. Przypomniałem sobie jednak, że inne gry zaczęły mieć problemy z wydajnością, gdy 2K Launcher stał się dla nich obowiązkowy, więc poszedłem i pominąłem go, aby sprawdzić, czy coś się zmieni.

I oto, stabilność gry i liczba klatek na sekundę poszybowały w górę, gdy tylko to zrobiłemwyłączyłem launcherale nawet gdy to coś zniknęło, było kilka części gry, które wymagały aktualizacji.

Po pierwsze, utrzymujące się kilka spadków wydajności, na które nie mogłem nic poradzić, ale sporadyczne spadki FPS były do ​​zniesienia. Z drugiej strony, mimo że stabilność była znacznie lepsza w każdej innej części gry, w Hero Ops pozostała fatalna.

Po osiągnięciu określonego etapu gry będziesz mógł wysłać jednego bohatera ze swojego składu, aby ukończył misję solową poza ekranem w zamian za zmodyfikowane, ulepszone lub lepszej jakości karty zdolności. Niestety, za każdym razem, gdy docierałem do ekranu wyników, który pokazuje podsumowanie bohatera i otrzymanej przez niego karty, gra zawieszała się, a co drugi ekran wyników również zawieszał grę. Było tak źle, że w końcu całkowicie przestałem korzystać z Hero Ops, pomimo korzyści, jakie dają w grze.

Wniosek

Marvel's Midnight Suns to gra wideo, która oferuje wiele do pokochania, ale jest wciągana w błoto przez 2K Launcher i straszną optymalizację. Przeglądając najlepsze momenty w grze, a jest ich mnóstwo, bardzo mi się ona podobała i gdy tylko w nią nie grałem, nie mogłem się doczekać, aż ją ponownie uruchomię.

Wyżej wymienione wady mają szkodliwy wpływ na ogólne wrażenia, więc jeśli szukasz bezpośredniej porady dotyczącej zakupu gry, sugeruję poczekać, aż pojawią się aktualizacje popremierowe i naprawią problemy z wydajnością, abyś mógł w pełni wykorzystać możliwości z tego. Kiedy gra stanie się płynniejsza i stabilniejsza, będzie warta swojej ceny za wstęp, ale mamy przeczucie, że pierwsza runda zniżek nie będzie daleko w tyle za aktualizacjami, które doprowadzą wydajność do rzeczywistego standardu AAA.