Recenzja: Soulstic

Zacząłem pobierać egzemplarz recenzyjnyDuszabez żadnych oczekiwań, ale z radością mogę powiedzieć, że nie tylko świetnie się bawiłem, ale także uważam, że Soulstice to prawdziwa, ukryta perełka, której nie należy pomijać.

Ku mojemu zdziwieniu Soulstice jest prawdopodobnie jedną z moich ulubionych gier roku. Wciągająca narracja, oszałamiająca oprawa wizualna i niesamowicie przyjemna walka, między innymi, sprawiają, że ten tytuł Reply Game Studios jest łatwą rekomendacją, nawet jeśli nie przepadasz za grami w stylu Devil May Cry i Bayonetta.

HISTORIA

Soulstice opowiada tragiczną historię Briar i Lute, dwóch sióstr spętanych śmiercią. Briar żyje, ale ciężko walczy z wewnętrznym zepsuciem, które próbuje pochłonąć jej umysł. Lute nie żyje, ale żyje jako duch połączony z siostrą. Nazywają się Chimera i są najlepszymi żołnierzami służącymi Zakonowi Popielnego Ostrza w Świętym Królestwie Keidas.

Fabuła rozpoczyna się, gdy nad miastem Ilden pojawia się duży portal, pozwalający hordom niegodziwych upiorów i innych skorumpowanych potworów napływać i powodować chaos, jednocześnie psując i zabijając mieszkańców miasta oraz podpalając ich domy.

Zakon lub Popielne Ostrze przyzywa Chimery, aby powstrzymały inwazję i odkryły, kto i dlaczego otworzył portal. Ostatnia Chimera, która dotarła do Illden, Briar, dowiaduje się, że inne Chimery zostały już pokonane i że ona i Lute muszą teraz wyruszyć na wyprawę, która może okazać się dla nich zbyt wymagająca.

Cała gra toczy się w Ilden i chociaż miasto może czasami wydawać się monotonne, Soulstice ma dużą różnorodność lokalizacji, czy to w głębi kanałów Ilden, wysokich murów, doków, czy wąskich i ciemnych uliczek i ulic, aby wszystko wyglądało świeżo .

Uważam, że cała historia jest dobrze napisana i trzyma w napięciu do samego końca. Może nawet zaskoczyć na kilka sposobów, pomimo nieoryginalnej fabuły „otwiera się portal, wkracza zło, zabija ludzi”. Byłam ciekawa, co naprawdę dzieje się w Ilden, jakie mroczne sekrety skrywa Briar przed swoją siostrą i co zamieniło Lute w małego ducha, który wraz ze swoim starszym rodzeństwem walczy ze złem.

ROZGRYWKA

Wątpię, czy ktokolwiek zwróci uwagę na historię przedstawioną w tytule typu hack and slash, jeśli walce brakuje dynamiki. Z radością mogę stwierdzić, że walka w Soulstice jest szalenie zabawna, chociaż niektórzy weterani hack'n'slash mogą nie uważać jej za zbyt głęboką.

Kontrolujesz Briara, który jest głównym zadającym obrażenia w Soulstice, podczas gdy Lute zajmuje się blokowaniem wrogów, spowalnianiem ich i zadawaniem niewielkich obrażeń. Briar ma arsenał fajnych broni, w tym między innymi wielki miecz, młot, łuk i bicz (mój ulubiony).

Każda broń ma swoje mocne i słabe strony, więc nie będziesz mógł po prostu trzymać się jednej myśli przez całą grę. Na przykład żelazna pięść doskonale usuwa zbroję wroga, ale jest mniej skuteczna przeciwko latającym upiorom. I wtedy z pomocą przychodzi łuk.

Następnie masz bicz, który jest bardzo przydatny przeciwko dużym grupom wrogów dzięki zwiększonemu obszarowi ataku. Wszystkie te bronie świetnie współdziałają z twoją główną bronią, jaką jest wielki miecz.

Miecz jest Twoją podstawową bronią, której nie można zastąpić, natomiast miejsce na broń dodatkową można wykorzystać do przełączania się pomiędzy innymi wymienionymi powyżej rodzajami broni. W ten sposób masz jedną broń, która zadaje całkiem dobre, wszechstronne obrażenia, podczas gdy druga broń odgrywa ważną rolę w namierzaniu wrogów wymagających nieco innego podejścia.

Każda broń ma zestaw kombinacji, jednak większość z nich jest wyzwalana w zasadniczo ten sam sposób. Na przykład jeden z najwcześniejszych wzorców ataku w grze (Kwadrat, Kwadrat, Pauza, Kwadrat, Kwadrat, Kwadrat) będzie działał z większością broni, więc wystarczy, że zapamiętasz ten jeden wzór i wszystko będzie w porządku z całą bronią.

To samo dotyczy innych wzorów kombinacji. Soulstice ułatwia także wyprowadzanie kombinacji, informując cię, kiedy nacisnąć przycisk ataku, aby kontynuować kombinację, powodując błysk broni i wibrację kontrolera.

Wykonując udane ataki i kombinacje, wypełniasz pasek Jedności, co pozwala na wyzwalanie supersynergicznych ataków rozpoczynających długą, ale fajną animację. Otrzymywanie trafień i bycie pasywnym podczas walki obniży twoją Jedność.

Ataki podstawowe i ataki synergiczne są powiązane ze wskaźnikiem entropii, co jest kolejną ciekawą mechaniką w Soulstice. Tutaj ponownie pojawia się Lute, która ma zdolność tworzenia dwóch pól – niebieskiego i czerwonego.

Krótko mówiąc, aktywujesz niebieskie pole za pomocą spustu L2, co pozwala ci zabić Niebieskie Upiory, które normalnie są odporne na standardowe ataki. Kiedy wróg jest nękany czerwonymi kryształami, korzystasz z czerwonego pola, naciskając spust R2.

Kiedy te pola są aktywne, Twój licznik entropii będzie się zwiększał, co może być zarówno dobre, jak i złe. Na początku będziesz chciał uniknąć maksymalizacji licznika entropii, ponieważ Lute zniknie na krótki czas, pozostawiając Briar podatną na ataki wroga i czyniąc jej ataki bezużytecznymi.

W dalszej części gry będziesz mógł odblokować specjalne umiejętności, które zostaną aktywowane po zapełnieniu licznika entropii. Przykładowo, zamiast po prostu zniknąć, jedna z odblokowywanych umiejętności pozwala Lute'owi wywołać eksplozję, która rani wszystkich wrogów w pobliżu. Jest to całkiem przydatna umiejętność, którą warto posiadać w dalszej części gry.

Jeszcze potężniejsze ataki i fazy odblokujesz w dalszej części gry, gdy rozpocznie się Etap Berserkera, który sprawi, że Briar wpadnie w szał. Na tym etapie jest niekontrolowana i rozbija wrogów na kawałki, a Ty próbujesz ją uspokoić, zanim całkowicie pochłonie ją zepsucie.

W Soulstice twoje zdrowie nie będzie się automatycznie odnawiać, więc będziesz musiał kupować i szukać zielonych kryształów, aby się wyleczyć. Możesz także zdobyć niewielką ilość tych kryształów, rozbijając pudełka, wózki i inne obiekty na świecie, a także zabijając wrogów.

Nawet nie wspomnieliśmy jeszcze o bossach, a to prawdopodobnie jedna z moich ulubionych części gry. W Soulstice nie będziesz walczył z mnóstwem bossów, ale każdy z nich ma unikalne wzorce ataku i ruch, a także może zmienić dynamikę bitwy za pomocą nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Bitwy z bossami wyglądają i sprawiają wrażenie spektakularnych, a świetna muzyka i intensywna walka przyspieszają pulsowanie krwi. Grałem na normalnym poziomie trudności i bossowie nie byli zbyt trudni do pokonania, ale jestem pewien, że mogą stać się naprawdę trudni, gdy zwiększysz poziom trudności.

GRAFIKA

Mówiąc najprościej, Soulstice wygląda niesamowicie. Efekty wizualne, tekstury, oświetlenie i stopień szczegółowości są doskonałe. Gra ma bardzo lekki cel-shadingowy styl graficzny, który jest najbardziej zauważalny w przypadku postaci, a nie prawdziwego świata, który zachowuje całkiem realistyczny wygląd.

Ilden to zapierająca dech w piersiach średniowieczna metropolia, która wyraźnie czerpie inspirację z Demon Souls i innych tytułów From Software i przez większą część gry widać miasto w tle, a nad nim duży portal. Naprawdę warty zobaczenia widok.

Byłem również pod wrażeniem kierunku artystycznego, który kładzie wyraźny nacisk na epickie widoki, dzięki czemu wszystko wydaje się wspaniałe dzięki zablokowanej perspektywie kamery, która zapewnia jedynie lekki ruch z każdej strony.

Skoro już wspomniałem o aparacie, to mógł i powinien być lepszy. Gdybym miał wybrać jeden negatyw z mojej rozgrywki, aparat byłby prawdopodobnie jedyną rzeczą, która nie podobała mi się od samego początku. W trakcie walki radzę korzystać z opcji zablokowania wroga, w przeciwnym razie wpadniesz w chaotyczne sytuacje, w których nie będziesz miał pojęcia, gdzie właściwie przebywa Briar.

Na szczęście w ustawieniach dostępna jest opcja, dzięki której kamera bojowa będzie mniej kinowa, a podczas walki można także zresetować kamerę do Briar, co bardzo pomaga.

Wizualnie gra ma kilka słabych momentów, a mianowicie projekt postaci. Pomyślałem, że można było włożyć więcej wysiłku w projekt wroga, który wygląda dość przeciętnie i generycznie. To samo dotyczy Briar i Lute, a także innych dobrych ludzi, których spotykasz w trakcie gry.

Są oczywiście wyjątki – niektóre postacie rzeczywiście wyglądają dobrze – ale w większości przypadków byłem rozczarowany rzeczywistym projektem wrogów, złoczyńców i bohaterów.

Soulstice oferuje także kilka trybów graficznych, pozwalających wybrać pomiędzy rozdzielczością 30 FPS a trybem wydajności 60 FPS. Grałem w trybie wydajności i tu i ówdzie miałem kilka problemów, szczególnie podczas walki, kiedy wszystkie fajne efekty wizualne zaczęły pojawiać się, ale ogólnie gra w Soulstice była płynna.

WNIOSEK

Soulstice to naprawdę jedna z najlepszych gier, w jakie grałem w tym roku. Robi wiele rzeczy dobrze, ale nie ma żadnych wad. Gra dobrze, wygląda oszałamiająco i ma całkiem przyzwoitą historię, która trzyma w napięciu do samego końca.

Z łatwością można ją polecić zarówno miłośnikom tytułów typu hack and slash, jak i tym, którzy zazwyczaj nie grają w tego typu gry. Ogólnie rzecz biorąc, Soulstice to miła niespodzianka, której nie możesz przegapić.