Recenzja: Tryb wieloosobowy Halo Infinite – stare, dobre korzenie wywrócone do góry nogami dzięki nowej monetyzacji

Gry z serii Halo były tradycyjnie dostępne wyłącznie na Xbox, co oznaczało, że użytkownicy komputerów PC nie mieli powszechnej okazji ich skosztowania, dopóki kolekcja Master Chief nie zaczęła robić się popularna. W ten sposób Microsoft położył podwaliny pod kolejną platformę dla tej serii, a komponent gry wieloosobowej Halo Infinite z pewnością tworzy coś dobrego, praktycznie pod każdym względem poza naciskiem na monetyzację.

Halo Nieskończonema wiele do pokazania, ale rozgrywka jest z pewnością największą atrakcją. Niezależnie od tego, czy wybierzesz bitwy 4 na 4, czy 12 na 12, czeka Cię emocjonująca akcja. Wybór pomiędzy nimi tak naprawdę polega na tym, czy chcesz, aby akcja była chaotyczna na większej mapie, czy nieco bardziej wyrachowana na mniejszych. Tak czy inaczej, tempo jest szybkie, a gra szybko przykuwa uwagę, aż do zakończenia meczu.

Sama akcja jest dość wyjątkowa dla współczesnych strzelanek. Strzały w głowę nie mają tak dużego priorytetu, jak na przykład w Valorant czy Destiny 2. Generalnie Twoim celem jest upuszczenie tarczy wroga poprzez oddanie strzału w dowolną część jego pola trafienia, a precyzyjne trafienia stają się ważniejsze dopiero wtedy, gdy cel pozostaje bezbronny, z wyjątkiem tu i ówdzie. Na przykład strzał w głowę z karabinu snajperskiego natychmiast zabije wrogów, nawet jeśli ich tarcze są podniesione.

Wszystko to może wydawać się dziwne dla nowicjuszy, ale z pewnością sprawdza się w praktyce, pod warunkiem, że przyzwyczaisz się do nieco zmienionego zestawu zasad w porównaniu do innych tytułów FPS, w które mogłeś grać. Co ważniejsze, fani serii, którzy od początku cieszyli się Halo, w końcu byli zobowiązani, a rozgrywka Infinite była tym, czego pragnęli od lat. Nawet jeśli strzelanina w Halo Infinite nie przypadnie Ci do gustu, 343 Industries zasługuje na pochwałę za słuchanie swoich wiernych fanów, co niestety jest cechą twórców, która z dnia na dzień staje się coraz rzadsza.

Jeśli chodzi o nowicjuszy, długi czas do zabicia (TTK) może być kolejną rzeczą, która wydaje się dziwna takim graczom. Jest to coś, co zwykle powoduje, że gracze rezygnują z gier z powodu frustracji, ponieważ wszyscy stają się gąbką nabojową, ale gry Halo wydają się wyjątkowe w tym sensie, że są jedynymi, w których to podejście faktycznie się sprawdza.

Na przykład Destiny 2 na początku próbowało czegoś podobnego, ale fanom absolutnie się to nie podobało. Jest to prawdopodobnie najbardziej podobna gra FPS do Halo Infinite pod względem podobieństw, a jednak różnica w TTK robi ogromną różnicę. Inaczej mówiąc, Halo Infinite to gra wyjątkowa na rynku, co jest dość trudne do zrealizowania, biorąc pod uwagę nasycenie gatunkiem FPS.

Kolejnym zestawem funkcji, które sprawiają, że najnowsza odsłona serii Halo jest wyjątkowa na tle współczesnych czasów, są tryby gry wieloosobowej. Capture the Flag to klasyczny tryb gry, który z jakiegoś powodu wypadł z łask, a Halo Infinite przywraca go w wielkim stylu. Gra zawiera kilka odmian tego trybu i jest dostępna w formatach 4 na 4 i 12 na 12. Ten ostatni dodaje pojazdy, które zwiększają chaos na polu bitwy, co otwiera również możliwości dla nowych taktyk, utrzymując świeżość CTF przez długi czas.

Nawet jeśli masz tryby takie jak drużynowy deathmatch i dominacja, które obecnie można zobaczyć w praktycznie każdej strzelance, ale nawet tutaj, Halo Infinite dodaje dodatkowego smaku dzięki wielu zestawom zasad, które są bardzo potrzebnym poczęstunkiem, którego nie oferują inne gry. Na przykład drużynowy deathmatch, w tym przypadku nazywany Team Slayer, może przybrać formę Fiesty, w której nie będzie już możliwości podnoszenia broni, ale za każdym razem wszyscy będą pojawiać się z inną losową bronią.

Ogólnie rzecz biorąc, bogactwo trybów gry w trybie wieloosobowym Halo Infinite jest ogromne i na pewno sprawi, że gra się nie zestarzeje. Widać, że w ich stworzenie włożono wiele wysiłku, a gra zasługuje na pochwałę pod tym względem.

Błędy w rozgrywce są nieliczne, ale można wyróżnić kilka. Chaotyczny charakter szybkich strzelanek nieuchronnie prowadzi do pojawienia się niektórych spawnów, które dadzą graczowi przewagę, gdy ten natychmiast oskrzydli przeciwnika. To powiedziawszy, zjawisko to nie jest tak częste ani zakłócające grę, jak mogłoby się wydawać, a z mojego własnego doświadczenia wynika, że ​​zwycięzcami meczów zawsze byli gracze, którzy zwyciężyli swoimi umiejętnościami, a nie szczęściem.

Stworzenie uczciwej i opartej na umiejętnościach gry prowadzi następnie do wysokiej jakości meczów rywalizacyjnych i zdrowej drabinki rankingowej, którą może zepsuć jedynie słaby system dobierania graczy lub postępów. Na szczęście żadnego z nich nie ma w Halo Infinite. W rzeczywistości system progresji jest prawdopodobnie najbardziej zaawansowanym, jaki można obecnie znaleźć, ponieważ przedkłada wyniki zawodników nad wyniki meczów. Mówiąc wprost, oznacza to, że im lepiej grasz, tym lepiej będziesz w rankingu, nawet jeśli Twoja drużyna przegra mecz.

Halo Infinite pozwala niemal całkowicie dostosować ustawienia do własnych upodobań. Ma praktycznie wszystko – powiązania klawiszy obsługujące każdą mechanikę, której możesz potrzebować, szerokie możliwości dostosowywania pola widzenia, modyfikatory czułości myszy przy powiększeniu i wiele więcej.

Mimo że zbliża się koniec 2021 roku, twórcy gier często zapominają o niektórych najważniejszych funkcjach sterowania myszą w grach FPS, takich jak możliwość usunięcia przyspieszenia myszy, modyfikatorów czułości, a czasem nawet przypisań klawiszy innych niż lewy i lewy kliknij prawym przyciskiem myszy. Halo Infinite poradziło sobie pod każdym względem. Czy lubisz przyspieszanie myszy? Możesz to włączyć. Chcesz mieć inną czułość myszy na każdym z pięciu poziomów powiększenia? Możesz to ustawić.

Istnieje jednak kilka ustawień w menu opcji, które nie do końca działają poprawnie. Na przykład rozrywanie ekranu nie powinno mieć miejsca, gdy ograniczysz liczbę klatek na sekundę na poziomie częstotliwości odświeżania monitora lub poniżej. Grałem w Halo Infinite na monitorze 75 Hz obsługującym AMD FreeSync i ciągle pojawiało się rozrywanie ekranu, niezależnie od tego, czy próbowałem z nieograniczoną liczbą klatek na sekundę, czy z ograniczeniem do 75 i 60 FPS. Jedynym sposobem, aby temu zapobiec, jest włączenie V-Sync, co ma inne niekorzystne skutki, a ograniczanie klatek i FreeSync mają być sposobami na obejście V-Sync.

Jak wspomniałem wcześniej, rozrywanie ekranu spowodowane jest wyższą liczbą klatek na sekundę niż częstotliwość odświeżania monitora użytkownika. Oznacza to, że na R5 3600 i RX 5700 XT uzyskiwałem ponad 75 FPS, czyli w rzeczywistości nieco poniżej zalecanych specyfikacji systemu. Dlatego można śmiało powiedzieć, że optymalizacja Halo Infinite jest zadziwiająco dobra, co jest kolejnym plusem gry.

Jeśli chodzi o grafikę, jest ona daleka od rozczarowującego ujawnienia, które pokazywało płaską grafikę. Środowiska nie zrobiły na mnie specjalnego wrażenia, ale wszystko wygląda ostro i w żadnym momencie nie powiedziałbym: „och, ta tekstura jest całkiem niezła”. Co najważniejsze dla strzelca wyczynowego, wokół nie ma zbyt wiele bałaganu i możesz celować bez przeszkód w postaci zbędnych bajerów. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli Twój komputer znajduje się na poziomie lub powyżejminimalne wymagania, nie powinieneś mieć żadnych problemów związanych z wydajnością, a grafika wydaje się wytrzymać próbę czasu.

Po tych wszystkich pochwałach czas porozmawiać o najgorszej części Halo Infinite. Zdecydowana większość możliwości dostosowywania, a właściwie cała fajna personalizacja, jest zablokowana za paywallami, czy to w ramach przepustki bojowej, czy poprzez mikrotransakcje. To samo w sobie jest okropne, ponieważ gracze nie mają poczucia postępu ani fajnych nagród, na które mogliby czekać, tak jak to miało miejsce w poprzednich grach Halo.

Jest jeszcze gorzej, bo ten system działa wbrewco obiecują twórcyi zachwycali fanów przed premierą. Pierwszego dnia wspomniano o milionie kombinacji dostosowywania oraz o pojedynczym źródle opcji dostosowywania, więc jeśli zdobędziesz coś dzięki ciężkiej pracy, ktoś inny nie będzie mógł tego po prostu kupić w sklepie. Obiecano również, że wiele dostosowań będzie można odblokować poprzez „granie w grę i granie w nią w pojedynkę”.

Wszystkie te obietnice zostały złamane, co pozostawiło niesmak w ustach każdego gracza. To właśnie te złamane obietnice spowodują trwałą niezdolność do zaufania 343 i trwałe poczucie niepokoju wśród graczy, co na dłuższą metę poważnie obniży poziom przyjemności z gry.

Co więcej, 343 wybrało najgorszy możliwy sposób przejścia bitwy, poprzez wyzwania. Każdy, kto grał w Destiny 2, od razu wie, dlaczego jest to złe, ponieważ prawie nikomu nie podobały się nagrody, które przez tak długi czas rządziły ekonomią Jasnego Pyłu w tej grze. Powód ich nie lubienia jest prosty – zmuszają graczy do grania w określony sposób, który niekoniecznie jest tym, który preferują.

Jeśli bierzesz udział w meczu rankingowym i starasz się dać z siebie wszystko, na pewno nie chcesz, aby gra zmusiła Cię do użycia Commando do zabicia 15 graczy, jeśli chcesz poczynić znaczące postępy w przepustce bojowej. Co gorsza, wyzwania mogą czasami wymagać od ciebie zabójstwa bronią boczną, a jeśli grasz głównie w trybie rankingowym, nie odrodzisz się z jedną na sobie. W związku z tym musiałbyś ustawiać się w kolejce do regularnych meczów, które w ogóle nie były tym, w co chciałeś grać, a następnie rozgrywać je w określony sposób, jaki sugeruje gra, a nie tak, jak by ci się podobało.

System ten ma podstawowe wady, których nie da się naprawić i jeśli 343 chce, aby gracze nadal angażowali się w gromadzenie przepustek bitewnych w dłuższej perspektywie, będą musieli go zmienić. W przeciwnym razie społeczność będzie miała dość i całkowicie zacznie ignorować uciążliwości.

Na koniec pozostaje jeszcze kwestia niedawno rozpoczętego „bezpłatnego” wydarzenia, podczas którego gracze mają rzekomo móc odblokować opcje personalizacji bez otwierania portfela. Nie było to do końca prawdą iczęści zestawu zbroi były w rzeczywistości zablokowane za pomocą mikrotransakcji.

Tryb wieloosobowy Halo Infinite to prawdziwy list miłosny do oldschoolowych strzelanek i prawdziwy powrót do cech, które pierwotnie zapewniły serii sławę. Niezależnie od tego, czy szukasz mniejszych, bardziej zorganizowanych meczów, czy też totalnej wojny z pojazdami, w tej grze znajdziesz mnóstwo frajdy. Osoby nieprzyzwyczajone do podstaw Halo mogą potrzebować aklimatyzacji, zanim będą mogły cieszyć się grą, ale jest ona warta każdego zainwestowanego czasu i wysiłku. Mimo to tryb wieloosobowy Halo Infinite rozpoczął się w wersji beta, która wydawała się znacznie bardziej dopracowana niż „w pełni” wydane współczesne gry AAA.

Jednak mimo że twórcy ciężko pracowali nad stworzeniem gry, która zadziwi zarówno długoletnich fanów, jak i nowicjuszy, ktoś zdecydował się równie ciężko pracować, aby zrujnować to doświadczenie przytłaczającą monetyzacją. Spowodowało to falę złamanych obietnic, które w końcu sprawią, że gracze poczują się, jakby jedli najlepsze ciasto w życiu, ale zaraz potem musieli przełknąć słoną wodę.